Şeirlər

 

***

Bir gün

zənginə--

birtəhər özümü toplayıb -

“bitdi”deyəcəyəm.

Ya da,

evdən kimsə

telefonumu götürüb -

“getdi” - deyəcək.

 

Hələ ki, sağam,

ağlım əfv etməz səni.

Ölsəm,

bil ki,

ürəyim bağışlayıb səni--

ömrüm kimi.

 

***

Biz

daş dövründə yaşamırıq.

Və

ibtidai-icma sərbəstliyi

Azadlıq deyil.

 

Genimizdəmi qalıb

bu sərbəstlik,

bu azad lığ?

 

Azadlıq

heç “az adlıq” da deyil.

Mən “tək ad” vurğunuyam,

çərçivə adamıyam,

ölçü tərəfdarıyam.

Çərçivə “çər”,

ölçü “öl” sözü ilə

başlasa da..

 

***

Biz qoşa qalxmadıq bu dağı, birgə.

Onunçün, bəlkə,

Mən sağa deyirəm,

sola gedirsən.

Bir mənim dediyim acıdı sənə,

maşallah, hamıyla yola gedirsən.

Get, get, sənə yaxşı yol!

 

Hamının etdiyin etmirəm,

mən yalquzağam.

Hamı olan yerdən

uzağam.

 

Hamının geydiyin geyə bilmirəm.

Hamının dediyin deyə bilmirəm

Hamının sevdiyin sevə bilmirəm.

Sən gey,

de,

sev,

et!

Get, get, sənə yaxşı yol!

 

Amma,

sanma,

bir də gərdiş olar,

bu sonuncu gediş olar.

 

Arxayın ol,

daha despot deyiləm.

Etmirəm sənə diktə.

Nöqtə.

 

***

Bu qış gec gəldi,

 payız uzandı.

 Əldən düşüb yaşamaqdansa,

ölmək daha rahat olardı.

 

 Bir də,

 Gözəl tabut ola...

Üstünə də

can qıydığının

al yaylığı örtülə...

Ölmək daha rahat olardı.

 

 Keçmə də,

 bu müsəlmanın

 beş arşın bezindən...

 Soyuq,

 nəm...

 Paltarla basdırılmaq

daha rahat olardı...

 

Yaxşı ki, payızda

yağışlar yağır.

Son dəfə aldanır insan:

“Yəqin qəbrim üstə

yarım ağlayır”.

Payışda ölmək

daha rahat olardı...

 

***  

Bu zəng

öldürdüyün ümidlərimə ehsanmı?

Ya

“babamı öldürdüm ki,

Goruna and içim”.

 

Bəs nədən

güllə səsini deyil,

ürək döyüntülərini xatırladır?

 

*** 

Deyəsən anlamırsan...

Bir az çətin adamam.

Kimə sərt görünürəm,

kimə mətin adamam.

 

Səncə xırdaçıyam -

tək mən beləyəm.

Məncə diqqətliyəm -

hər fikrə,

əmələ...

Hələ

salamdan sonra “əleyk”,

astardan sonra “üz” gəldiyini də bilirəm.

 

Gülmürəm,

acıyıram,

Budaq üstə oturub

budağı kəsən,

Yıxılanda,

mənə Allah deyən

binəvaya.

 

Görürəm,

yaradılıb  bəşər—şər.

Deyil gördüyün hər nəfər—fər.

 

Qaya atılmaq,

ilan çalmaq üçün

yaradılmasa da...

 

***

Əlini boş qaytardığıma

incimə,

dilənçi qardaş.

Müəlliməm.

Xalqın,

ovucunu sevindirdiyi

üç günlük

niyazı qədərdir,

bir aylıq alın tərimə

dövlətin verdiyi dəyər.

 

* * *

Qərarın mübarək

əhdin mübarək!

Qanla günah yuyularmış,

cəhdin mübarək!

 

Qulluğunda hazıram.

Rahlamışam sinəmi,

al, çimdir ürəyimi.

 

Amma,

nədən yuyursan?

Qarışar

           bulanıq

                      əllərinin yuxusu.

Yazıq deyilmi onlar?

Apar  tulla

                 biryolluq

bu nimdaş,

bu cındır ürəyimi.

 

* * *

Mühafizəkardı

bu şəhər əhli.

Küçələr bom-boş...

 

Görməzsən yanaşı

iki sevgili.

 

İstisna idik

biz ikimiz,

Verib əl-ələ,

könül-könülə,

gəzirdik,

süzürdük,

uçurduq,

Bu şəhərin

küçələrində.

 

Bir idi

ritmı, ahəngi

addımlarımızın,

qəlblərimizin.

 

Yolboyu ağaclar da

bığaltı qımışırdı.

 

Şütüyən maşınların əyləc səsləri

eşqimizə nəğmə qoşurdu...

 

...du,   ... du,  ...du.

 

oldu—öldü.

Öldümü?

 

 * * *

Yu günahlarını—

Oruc tut, namaz qıl,

                     pirləri yad et.

Sən ol behiştlik.

 

Sil könlündən,

yaddaşından,

nımdaş xatirələri.

 

Unut!

Arzusuz  öpüş kimi,

uğursuz  görüş kimi.

Görmə  yuxularda da.

 

Yerim cəhənnəmin

qır qazanıdı.

 

Nə xoş,

nə yaxşı.

Məcnun da ordadı,

Leyli də orda..

Kərəm də ordadı,

Əsli də orda.

Misir əzizinin arvadı idi,

Züleyxa Yusifi sevdi—xəyanət.

Sevdi cəhənnəm.

 

Bu dünya cəhənnəm olandan bəri,

elə könlümün də

çox dilədiyı

evdi cəhənnəm.

 

Kim bilir,

bəlkə də,

peyğəmbər

doğrudan deyib...

               

Kim bilir,

bəlkə də,

elə çıxdı çin —

“Fətə bərəkallah əhsən-ül Xaliqin”

azadliq.org